دوستان فقط به طور مفید و مختصر خواستم یک شفاف سازی کنم.
نوشته های من تا حدودی بر اساس تفکرات خودمه و ممکنه که 100 درصد واقعیت نداشته باشه. یعنی ممکنه چیزی رو در چند مورد دیده باشم و بعدش یه داستانی واستون سرهم کنم که همش رو در بر بگیره. همونطور که در بالای صفحه اشاره کردم زیاد دنبال مصداق واسش نگردین چون ممکنه که پیاز داغ یه جریان رو زیادتر کرده باشم.
دوپم اینکه نوشته های اخیر من بیشتر روی نقاط منفی دست گذاشته بودن ولی این به این معنی نیست که من کلا آدم منفی بافی هستم و خوبی خوبانی که توی سفرم دیدم رو نادیده میگیرم.
همونطور که گفتم خاطرات خوبش مال خودمه چون متعلق به آدمایی است که در طول زندگیم گلچین کردم و این آدما هر جای دنیا هم که باشن عزیزن و محترم. و اگر دلیلی برای بازدید از وطن هست قطعا همین آدما هستن.
دوستانی که مثل جزیره های کوچک وسط دریای حیرانی من هستن که میتونم در هر بار که برمیگردم بهشون پناه ببرم و باور کنم که هنوز در این خاک جایی دارم برای بودن حتی اگه موقتی باشه.
دوستی هایی که متعلق به قریب دو دهه قبله ولی همچنان پابرجا و محکمه. دوستانی که علیرغم مریضی-ِ اسباب کشی- کار و مشغله زیاد - امتحان بچه هاشون - داغداری و خیلی مشکلات دیگه برای من وقت گذاشتن و همچنان با دوستی های گرمشون دل منو گرم کردن.
این دوستیها هیچ ربطی به چیزهایی که من مینویسم نداره و از استثنا هایی هستن که به ندرت میشه شاهدش بود.
به ندرت میشه صمیمیت رو بعد از گذشت زمان طولانی در دوستی های مدرسه و دانشگاه پیدا کرد . و داشتن چنین دوستان صمیمی از نعمتهایی است که من از داشتنش به خودم میبالم.
چیزهایی که من مینویسم برآیند کل دیده های من هستن از جامعه ای که قبلا عضوی ازش بودم و تغییراتی که در طول دوران غیبتم شاهدش بودم و این نتیجه گیری هیچ ربطی به روابط خصوصی من در این جامعه نداره.