از دیروز تا حالا دارم با خودم فکر میکنم چطوریه که جون 33 نفر گاهی اینقدر ارزش پیدا میکنه که یه دنیا برای نجاتشون بسیج میشن ولی گاهی جون 1000 نفر هم ارزشی نداره و بعضا یه دنیا برای کشتنشون همدست میشن؟
چرا گاهی کلی پول خرج میکنیم که 33 نفر رو از عمق 700 متری نجات بدیم و گاهی کلی پول خرج میکنیم که جون هزاران نفر رو بگیریم؟
آیا این تفاوت در نوع جان است یا در محل قرار گرفتن آن یا نوع کار یا ????
بنظر شما چرا؟
7 comments:
از قدیم گفتند خون بعضی ها رنگین تره شایدم اینا جزو همونا باشن
آخه اگه اهل کشورهای جهان اول بودند میشد چنین نتیجه گیری کرد ولی کشوری مثل شیلی که سالی یکبار هم خبرساز نمیشه و جزو کشورهای نه چندان ثروتمند و قدرتمنده چرا؟
البته منظورم این نیست که خون جهان اولیها رنگینتره ولی منظور اینه که حتی اگه بخواهیم چنین فرضی هم بکنیم باز هم نمیشه چنین نتیجه ای گرفت
این شاید جواب سئوالت باشه
http://www.bbc.co.uk/persian/world/2010/10/101014_u01_chile-reflection.shtml
همه چی بسته به تصمیم صاحبان قدرته که بخوان واسه چه چیزایی خرج کنن
مرسی مامک جان جواب سوالم رو در این لینک پیدا کردم.
در واقع فکر کنم دلیل عمده اش همون اقتصاد آزاده. وقتی که یک شرکت گردن کلفت و درست حسابی حفاری معدن رو به عهده داره و چنین مشکلی برای کارکنانش پیش میاد قطعا اولین کاری که میکنه نجات کارکنانش است چون وجهه جهانی این شرکتهای اینترنشنال خیلی مهمتر از سود دهی است و مجبورن که چنین تلاشی کنند و مردم آمریکای جنوبی هم که مثل ما شرقی ها احساساتی و همین برای تکمیل این داستان کافیست.
عسل جان این جون آدمها نیست که ارزش داره این نیاز به آگرآندیسمان وخبرسازی وتبلیغاته که ارزشمنده.توی همین قضیه شرکتهای بزرگ صوتی وتصویری وشرکت بالابر آفریقای جنوبی وتلویزیونهای بزرگ دنیا و....همه جیب خودشونو با تبلیغات پر کردن
اتفاقا مي خواستم همين را بگم كه ديدم دوستان به آن اشاره كردن.وقتي كشوري از دنيا كمك مي خواد و كشورهاي جهان اولم تصميم مي گرن كمك كننن جدا از وجه انساندوستانه كار همين كاركرد تبليغات هست كه خيلي مهم ميشه و تو چشم مياد.وقتي قرار است كپسول نجات را دانشمندان ناسا طراحي كنن و باقي كارهارو شركت هاي چند مليتي .بهترين سوژه براي انها است كه استفاده كنند.
اگر يادتان باشه چند سال پيش كه زيردريايي روسي در اعماق دريا به گل نشت .از كسي كمك نخواست و با وجود اينكه آمريكاي ها مي خواستن كمك كنن روس ها قبول نكردند.
و.....
در هر صورت خود آدم هاي هر كشوري نسبت به فرهنگشان براي جون آدما ارزش گذاري مي كنند.تو ايران وقتي سالانه نزديك سي هزار نفر بر اثر تصادف جان خودشان را از دست مي دهند.يعني چه؟! يعني ارزشي براي جون آدم قائل نستند.و جالب هست هنوز فكر ي براي آن نكردند.و هنوز با اندازه تلفات جنگ اين ماجرا اداتمه دارد.
....
Post a Comment