به یک اپرا وینفری نیازمندیم

( ()عکس تزیینی است و از خبرگزاری فارس برداشته شده. اگر قابل رویت نیست لطفا خبر بدین چون گویا به دلایلی برخی عکسها باز نمیشوند

بخش اول: شیراز در یک پارک شهری دهه 60

دختر 15-16 سال بیشتر نداشت همراه با خانواده اش به مسافرت و دیدن اقوام در شیراز رفته بودند. هنگام عصر همراه با فرزندان میزبان که از خودش 7-10 سال بزرگتر بودند برای قدم زدن و گشت و گذار به پارک رفته بودند که خواهرا ن وبرادران بسیجی برای اعاده فر یضه امر به معروف و نهی از منکر جلوی دختر را میگیرند و با ادبیات منحصر به فردشان سعی در احیای اسلام دارند.
در این هنگام علیرغم توقع دخترک ِهمراهانش نه تنها ازاو پشتیبانی نمیکنند بلکه خودشان را به کناری کشیده و دخترک را با لشگر راستین اسلام تنها میگذارند.
حس غربت- سرخوردگی و تنهایی تلخی به دخترک دست میدهد که خاطره تلخش سالیان سال همراهش میماند ولی برای مراعات حال میزبان در سینه اش برای همیشه پنهانش میکند.

بخش دوم:اصفهان در یک اتوبوس شهری دهه 70

دختر دانشجو همراه با دوستانش در قسمت انتهایی اتوبوس قسمت خواهران نشسته بودند.
و سه تا از دوستانش چند ردیف آنطرفتر نشسته و سر به هم آورده بودند ومشغول تعریف کردن موضوع خنده داری بودند و گاه گاهی صدای خنده شان میامد که ناگهان نعره زنی میانسال که بالای سرشان ایستاده بود بلند شد و در راستای فریضه امر به معروف آنچه لغت سبک و جلف در چنته داشت به خاطر گناه نابخشودنی خندیدن ارزانی دوستانش کرد.
دختر برافروخته شد و با صدای بلند برای تحقق آبروی پایمال شده دوستانش شروع به اعتراض کرد.
زن میانسال چادری چونان ماده شیر زخمی که طعمه جدیدی یافته باشد رویش را به سمت دخترک کرد و شروع به توهین و حتاکی کرد. دختر که دید اگر ساکت بماند نشانه قبول کردن همه آن توهینهاست بر موضع خود ماند وچشم در چشم زن مصمم ایستاد واز خودش و دوستاش دفاع کرد . تا جاییکه زن میانسال از فرط خشم ردشان را گرفت و تا حراست دانشگاه پیش رفت ولی دخترک با وجدانی آسوده از اینکه ایستاده بود شاد بود و احساس قدرت میکرد.

بخش سوم: در حین تماشای تلوزیون برنامه اپرا وینفری دهه 80

برنامه بر اساس دوربین مخفی طراحی شده که زن و مرد سیاه پوستی در نقش یک زن و شوهر در یک پارک شروع به دعوا میکنند و مرد شروع به حتاکی و ضرب و شتم زن میکند. دوربین از عکس العمل عابرین پیاده فیلم میگیرد. با توجه به اینکه سیاهان در درجه اجتماعی پایینتری در جامعه آمریکا قرار دارن و درصد قابل توجهی وضعیت خانوادگی نابسامانی دارند کمتر کسی وارد این بازی میشود و از زن دفاع میکند.
حتی تا آنجا که زنی رو به سوی هر دو کرده و میگوید : "دعوا و مشاجراتتون رو ببرین خونتون. اینجا یک پارک عمومیه و شما فضا رو با سر و صداتون آلوده کردین "
در این میان فقط چند زن پیدا میشوند که میایستند و اعتراض میکنند و یا به پلیس زنگ میزنند و یا حتی یکیشون خودش رو حائل زن میکند. برنامه برمیگردد به داخل استودیو و اپرا وینفری شروع به ستایش شجاعت این زنها و حساسیتشون در مقابل دیدن ناحق در جامعه اطرافشون میکنه . از اون چند زن شجاع که به استودیو دعوت کرده میخواد که احساسشون رو در اون لحظه بگن و توضیح بدهند که چرا در اون لحظه فرار رو بر قرار ترجیح ندادند و مشکل یک انسانی که نمیشناخنتن رو مشکل خودشون قلمداد کردن.
جواب یکی از زنها که خودش رو حائل کرده بود خیلی جالب بود .
گفت: " فقط میتونم بگم که اگه بی تفاوت رد میشدم عذاب وجدان اینکه تا این حد زبون و بی عرضه و بی تفاوت هستم تا مدتها گریبانگیرم بود. ترجیح میدم که از جانب کسی آسیب ببینم تا خودم به روحم آسیب بزنم. "

بعد از دیدن این برنامه "دخترک سابق" با خودش فکر کرد ای کاش جامعه من هم کسانی مثل اپرا وینفری داشت که حساسیت های اجتماعی رو تبلیغ و تشویق میکنند و زشتی بیتفاوتی رو در جامعه ای که درش زندگی میکنیم اینقدردقیق به تصویر میکشن.هر جامعه ای نیاز به حداقل یک اپرا وینفری داره.
شماره نیازمندیهای همشهری رو گرفت و گفت:
" آقا یک آگهی میخواستم بدم با این عنوان و فونت بزرگ: "ّبه یک اپرا وینفری نیازمندیم" هزینه اش برای همشهری چقدرمیشه؟